Every year, the Bloomington Mongolian community comes together to celebrate the Mongolian New Year, Tsagaan Sar. This February, Mongolian language students, faculty, staff, friends, and many more gathered together to celebrate the beginning of the new year.
During these festivities, various Mongolian cultural performances are held to celebrate the coming of the new year. This year, Central Eurasian Studies graduate students Anton Ermakov and Joshua Sims read Mongolian poems that they had translated into English.
Image description: Anton Ermakov reads a Mongolian poem and his English translation of the poem.
Gegee ("Glow"), by Arlany Edene Ochir. Translated into English by Anton Ermakov.
Гадаа мянган жилийн өмнөх салхи ирж биднийг чагнаархан амсхийхэд
Гайхамшигт хором бүхнийг наран саранд шивнээд урсан одов
Эрд урьдын нэгэн сонин зүүд бидэнд адилхан зүүдлэгдээд
Энгэр дотор гэрэл гэгээ татсан нь тэнгэрийн зурсан зураг байв
Ээвэр газар өвлийн цасан доороос нэг яргуй цэнхэр туяа цацсан нь
Эрх нандин сэтгэлд минь алсаас ниссэн бодлын шувуун дэвэлт байв
Гэлмэгтэж голын мөс нарны доогуур танхил өнгө татаад
Гэрэл гэгээ амьдын орчлонг уясган уярал авчирав
Эмнэг жаргалт хорвоогийн цаг мөчийг би алтлан дурсгаад
Эрин зуун чамд бэлэглэсэн минь энэ болой
Эх нутаг, эх орон, энхрий янаг
Энэнээс илүү юуг би хойч ирээдүйд үлдээх билээ?
The wind of years long past came to listen to us and take a quick rest
Whispering of all the wonderful moments to the sun and the moon, it flew away.
Once upon a time, we dreamed the same strange dream as before.
The light shining within my chest was a picture painted by the heavens,
A sapphire-blue snowdrop bursting forth from the winter snow on the sun-touched ground,
The fluttering of the bird of thought coming into my precious heart from afar.
The ice on the glimmering river took on the color of gentle innocence under the sun’s rays.
That light brought harmony to the world of living things.
Gilding the moments of this untamed happy world, I pass them on as memories.
This is what I give to you for ages to come.
My homeland, my motherland, my dear one,
What more can I leave for the future except for this?
Selections from The Four Seasons, Part 3: Spring, by Danzan Nyamsüren. Translated by Joshua Sims.
Цас хайлж ханзрах сайхан
Цаг ирэх сайхан
Чамайг хүлээх сайхан
Цаг харах сайхан
Айлын бүсгүй усанд явах сайхан
Арын булаг уруу дурандах сайхан
Цэнхэр зэрэглээ сүүмэлзэх нь сайхан
Цэнхэр дээл чамд зохих нь сайхан
Толгодын орой зэрэглээтэх сайхан
Торгон салхи сэвэлзэх сайхан
Хөх ногооны униар татах сайхан
Хөх мананд нь ороолгон суух сайхан
Амгалан шөнө нойр хулжих сайхан
Алсын чимээ анирлах сайхан
Бүүр түүр холд нэг юм жингэнэх сайхан
Бүүвэй бүүвэй хорвоо сайхан.
Цөн түрж, гол урсах нь сайхан
Цөмөрвөл, би ч бас урсана даа гэж бодох сайхан
Өглөө голын эрэгт, ганцаархнаа сайхан
Орой голын хөвөөнд чамтайгаа сайхан
Хаврын өглөө эрт босох сайхан
Хазаар аваад моринд явах сайхан
Сэрүүн цас үнэртэх нь сайхан
Сэмжин мөснөөс хүлхэх нь сайхан
Ургамал цэцэг ургаж ногоорох нь сайхан
Утасны мод хөхөрч гандах нь сайхан
Он жилүүд ирэх сайхан
Он жилүүд одох сайхан
Үдшийн бүрийгээр ирэх сайхан
Үүрийн гэгээгээр явах сайхан
Өнгөт дэлхий нь уяран уйлмаар сайхан
Өргөн хорвоо нь дуулан жаргамаар сайхан
Fair is the snow as it’s melting away
Fair is the season that comes new years day
Fair are the hours I spend waiting for you
Even watching the clock is a sweet thing to do
Fair to see you as you go to the stream
Even as you fetch water, so fair do you seem
Fair is the mist of early spring’s spell
Fair is the blue Deel that suits you so well
Fair are the peaks of the fog covered hills
Fair is the silken breeze in fluttering rills
Fair are the fields far off, tinged with blue
Fair Where I sit wrapped in the mists next to you
How fair the nights I spend lying awake are
I catch only hints of sounds from afar
The shape of their noise in the distance are swirled
How sweet is to rest in this lullaby world
How sweet is the river as its ice breaks and flows,
I should like to float along, see just how far it goes
Sweet is my solitude at riverbank morningtide
Sweet are the evenings I sit there by your side
Fair is the morning that early I wake
To go fetch my horse, whose reins I take
Sweet is the smell of the fresh morning snow
Sweet is the taste of the ice, glistening so
Fair are the new flowers in field-scattered rows
Fair is the moss on the telephone poles
Fair are the years as they come each in turn
Fair as well as years pass during life’s sojourn
Fair to come home by the twilight of even
Fair to depart under morning of heaven
So fair is the earth, it brings tears to my voice
So fair the wide world, I must sing and rejoice